Przejdź do zawartości

Super Rugby (2016)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Super Rugby 2016
2015 2017
ilustracja
Szczegóły turnieju
Gospodarze

 Argentyna
 Australia
 Japonia
 Nowa Zelandia
 Południowa Afryka

Termin

26 lutego – 6 sierpnia 2016

Liczba drużyn

18

I miejsce

Hurricanes (1. tytuł)

II miejsce

Lions

Statystyki turnieju
Liczba meczów

142

Zdobyte przyłożenia

910 (6,41 na mecz)

Najwięcej punktów

Beauden Barrett (223)

Najwięcej przyłożeń

Israel Folau (11)

Strona internetowa

Super Rugby 2016 – 21. sezon Super Rugby i pierwszy po rozszerzeniu liczby zespołów do 18. Do rozgrywek po kilku latach przerwy powrócił południowoafrykański zespół Southern Kings, a ponadto do zawodów dołączyły pierwsze drużyny z Argentyny (Jaguares) i Japonii (Sunwolves). Zmagania rozpoczęły się pod koniec lutego i zakończyły – po czerwcowej przerwie reprezentacyjnej – na początku sierpnia[1].

W wielkim finale zmierzyły się dwie najlepsze drużyny sezonu zasadniczego, Hurricanes i Lions. Zwycięsko z tego starcia wyszli ci pierwsi, którzy po wcześniejszych dwóch nieudanych próbach zdobyli swój pierwszy tytuł mistrzowski[2].

Format rozgrywek

[edytuj | edytuj kod]

W przeciwieństwie do poprzedniego sezonu, w rozgrywkach udział wzięło aż 18 drużyn: sześć z Południowej Afryki, po pięć z Australii i Nowej Zelandii oraz po jednej z Argentyny i Japonii. Zespoły australijskie i nowozelandzkie utworzyły Grupę Australazjatycką, a wewnątrz niej konferencje narodowe. Osiem pozostałych zespołów weszło w skład Grupy Południowoafrykańskiej, gdzie podzielono je na dwie konferencje według czynników geograficznych (zespół argentyński trafił do jednej, a japoński do drugiej). W ciągu 17 kolejek sezonu zasadniczego każda z ekip rozegrała 15 spotkań, dwukrotnie pauzując. W tej fazie zawodów rozegrano 135 meczów.

Z uwagi na nierówną liczbę drużyn w poszczególnych konferencjach, odmiennie rozplanowano także rozkład spotkań. Zespoły w czteroekipowych konferencjach południowoafrykańskich rozegrały wewnątrz własnej konferencji sześć spotkań zgodnie z systemem kołowym – po trzy u siebie i na wyjeździe. W pięciozespołowych konferencjach Grupy Australoazjatyckiej drużyny rozgrywały mecz i rewanż z dwiema ekipami z własnej konferencji oraz po jednym meczu z pozostałymi dwiema (jeden mecz u siebie, a drugi na wyjeździe). Ponadto każdy z zespołów rozegrał po jednym spotkaniu z wszystkimi drużynami z drugiej konferencji w swojej grupie oraz ze wszystkimi drużynami z jednej z konferencji w drugiej grupie[a].

Zwycięzcy wszystkich czterech konferencji uzyskali kwalifikację do fazy ćwierćfinałowej – drużyny te zostały automatycznie sklasyfikowane na czterech pierwszych miejscach, zostając uszeregowane na podstawie wewnętrznej czterozespołowej tabeli. Pozostałe ekipy stworzyły zbiorczą tabelę, zgodnie z którą wyłoniono cztery najlepsze ekipy mające uzupełnić skład fazy pucharowej (przyznano im odpowiednio miejsca 5–8). Zwycięzcy konferencji zostali rozstawieni w parach z drużynami, które uzyskały awans dzięki dzikim kartom w taki sposób, że najlepszy zwycięzca mierzył się z najsłabszym dokooptowanym itd. Pojedynczy, decydujący o awansie mecz rozegrano na obiekcie drużyny rozstawionej. W fazie półfinałowej najwyżej rozstawiony zespół ponownie mierzył się z rozstawionym najniżej, a zespół drugi pod tym względem – z trzecim. Przewagę własnego boiska miały raz jeszcze zespoły sklasyfikowane wyżej. Zwycięzcy tej rundy awansowali do wielkiego finału, który odbył się na stadionie zespołu wyżej rozstawionego[3].

Sezon zasadniczy

[edytuj | edytuj kod]

[4]

Grupa Australazjatycka
Poz. Zespół M W R P p+ p− p+/− P+ P− BO BD Pkt
1 Nowa Zelandia Hurricanes 15 11 0 4 458 314 +144 61 37 7 2 53
2 Australia Brumbies 15 10 0 5 425 326 +99 56 40 3 0 43
3 Nowa Zelandia Highlanders 15 11 0 4 422 273 +149 50 28 4 4 52
4 Nowa Zelandia Chiefs 15 11 0 4 491 341 +150 68 39 6 1 51
5 Nowa Zelandia Crusaders 15 11 0 4 487 317 +170 65 40 5 1 50
6 Australia Waratahs 15 8 0 7 413 317 +96 55 37 4 4 40
7 Nowa Zelandia Blues 15 8 1 6 374 380 −6 45 47 2 3 39
8 Australia Rebels 15 7 0 8 365 486 −121 46 65 2 1 31
9 Australia Reds 15 3 1 11 290 458 −168 33 57 0 3 17
10 Australia Western Force 15 2 0 13 260 441 −181 25 60 0 5 13
Grupa Południowoafrykańska
Poz. Zespół M W R P p+ p− p+/− P+ P− BO BD Pkt
1 Południowa Afryka Lions 15 11 0 4 535 349 +186 71 42 7 1 52
2 Południowa Afryka Stormers 15 10 1 4 440 274 +166 49 28 5 4 51
3 Południowa Afryka Sharks 15 9 1 5 360 269 +91 40 30 2 3 43
4 Południowa Afryka Bulls 15 9 1 5 399 339 +60 47 37 4 0 42
5 Argentyna Jaguares 15 4 0 11 376 427 −51 44 51 1 5 22
6 Południowa Afryka Cheetahs 15 4 0 11 377 425 −48 47 48 1 4 21
7 Południowa Afryka Southern Kings 15 2 0 13 282 684 −402 34 95 1 0 9
8 Japonia Sunwolves 15 1 1 13 293 627 −334 33 88 0 3 9

Faza pucharowa

[edytuj | edytuj kod]

Ćwierćfinały

[edytuj | edytuj kod]
22 lipca 2016
18.00 AET (UTC+10)
Brumbies 9:15 Highlanders Canberra Stadium, Canberra
Sędzia: Australia Angus Gardner
Punkty: Lealiʻifano 9 (3K)
Toʻomua
(6:10)
Relacja
Punkty: Naholo 5 (P), Sopoaga 5 (pd K), Squire 5 (P)

23 lipca 2016
19.35 NZT (UTC+12)
Hurricanes 41:0 Sharks Westpac Stadium, Wellington
Sędzia: Nowa Zelandia Glen Jackson
Punkty: Barrett 9 (3pd K), Woodward 7 (P pd), Fifita 5 (P), Marshall 5 (P), Perenara 5 (P), Shields 5 (P), Uhila 5 (P)
(13:0)
Relacja

23 lipca 2016
19.00 SAST (UTC+2)
Stormers 21:60 Chiefs Newlands Stadium, Kapsztad
Sędzia: Południowa Afryka Jaco Peyper
Punkty: Koch 10 (2P), Carr 5 (P), Du Preez 4 (2pd), Thompson 2 (pd)
(14:34)
Relacja
Punkty: McKenzie 25 (P 7pd 2K), Elliott 5 (P), Kerr-Barlow 5 (P), Koloamatangi 5 (P), Lowe 5 (P), McNicol 5 (P), Sanders 5 (P), Weber 5 (P)

23 lipca 2016
16.30 SAST (UTC+2)
Lions 42:25 Crusaders Ellis Park, Johannesburg
Sędzia: Południowa Afryka Craig Joubert
Punkty: Jantjies 17 (4pd dg 2K), Combrinck 5 (P), Cronjé 5 (P), Janse van Rensburg 5 (P), Marx 5 (P), Skosan 5 (P)
(22:10)
Relacja
Punkty: Moʻunga 10 (2pd 2K), Crotty 5 (P), Drummond 5 (P), Volavola 5 (P)
Romano


Półfinały

[edytuj | edytuj kod]
30 lipca 2016
19.35 NZT (UTC+12)
Hurricanes 25:9 Chiefs Westpac Stadium, Wellington
Sędzia: Australia Angus Gardner
Punkty: Barrett 15 (P 2pd 2K), Halaholo 5 (P), Vito 5 (P)
Jane
(15:6)
Relacja
Punkty: McKenzie 9 (3K)

30 lipca 2016
15.00 SAST (UTC+2)
Lions 42:30 Highlanders Ellis Park, Johannesburg
Sędzia: Południowa Afryka Jaco Peyper
Punkty: Jantjies 22 (P 4pd 3K), Erasmus 5 (P), Janse van Rensburg 5 (P), Kriel 5 (P), Skosan 5 (P)
(17:6)
Relacja
Punkty: Sopoaga 15 (P 2pd 2K), Faddes 5 (P), Naholo 5 (P), Wheeler 5 (P)


Finał

[edytuj | edytuj kod]
6 sierpnia 2016
19.35 NZT (UTC+12)
Hurricanes 20:3 Lions Westpac Stadium, Wellington
Sędzia: Nowa Zelandia Glen Jackson
Punkty: Barrett 15 (P 2pd 2K), Jane 5 (P)
(10:3)
Relacja
Punkty: Jantjies 3 (K)


Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Najlepiej punktujący

[edytuj | edytuj kod]

[8]

Lp. Zawodnik Zespół P pd K dg Pkt
1. Beauden Barrett Hurricanes 9 50 25 1 223
2. Damian McKenzie Chiefs 10 43 21 0 199
3. Elton Jantjies Lions 3 44 27 2 190
4. Lima Sopoaga Highlanders 5 34 29 2 186
5. Richie Moʻunga Crusaders 5 41 24 0 179
6. Christian Lealiʻifano Brumbies 3 41 22 0 163
7. Nicolás Sánchez Jaguares 2 24 27 1 142
8. Ihaia West Blues 4 19 24 0 130
9. Jean-Luc Du Plessis Stormers 2 26 22 0 128
10. Jack Debreczeni Rebels 2 25 20 0 120
Bernard Foley Waratahs 1 35 15 0 120
12. Francois Brummer Bulls 1 22 19 1 109
13. Tusi Pisi Sunwolves 2 16 21 0 105
14. Jake Mcintyre Reds 2 15 14 1 85
15. Lous Fouché Kings 1 17 14 0 81

Najwięcej przyłożeń

[edytuj | edytuj kod]

[9]

Lp. Zawodnik Zespół P
1. Israel Folau Waratahs 11
2. Damian McKenzie Chiefs 10
Courtnall Skosan Lions 10
Matt Faddes Highlanders 10
Rohan Janse van Rensburg Lions 10
6. Beauden Barrett Hurricanes 9
Reece Hodge Rebels 9
Akihito Yamada Sunwolves 9
Lionel Mapoe Lions 9
Sergeal Petersen Cheetahs 9
Seta Tamanivalu Chiefs 9
12. Ruan Combrinck Lions 8
Leolin Zas Stormers 8
Waisake Naholo Highlanders 8
15. James Lowe Chiefs 7
Johnny McNicholl Crusaders 7
Ryan Crotty Crusaders 7
Stephen Moore Brumbies 7
TJ Perenara Hurricanes 7
  1. Przykładowo, drużyna z konferencji Afryka I rozegrała sześć meczów z ekipami z konferencji Afryka I, cztery z konferencji Afryka II i pięć z zespołami z konferencji australijskiej, zaś drużyna z konferencji nowozelandzkiej odpowiednio: sześć z zespołami z konferencji nowozelandzkiej, pięć z konferencji australijskiej i cztery z konferencji Afryka II.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fixtures & Results. superrugby.co.nz. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-19)]. (ang.).
  2. Final: Third time lucky for Hurricanes. SANZAAR, 2016-08-06. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-13)]. (ang.).
  3. a b About Super Rugby. SANZAAR. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-08)]. (ang.).
  4. Vodacom Super Rugby | Full log. South African Rugby Union. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)]. (ang.).
  5. Brenden Nel: Radical bonus-point changes for Super Rugby?. SuperSport, 2016-01-20. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (ang.).
  6. Tom Decent: Super Rugby 2016: Bonus points system set to put emphasis on tries. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. 2016-01-21. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (ang.).
  7. Team with "Most Wins" will finish higher in Super Rugby. [w:] Super Rugby [on-line]. Facebook, 2011-06-13. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)]. (ang.).
  8. Vodacom Super Rugby | Top scorers. South African Rugby Union. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (ang.).
  9. Vodacom Super Rugby | Try scorers. South African Rugby Union. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-22)]. (ang.).